Which do you have nog meer?
Door: Cilia
Blijf op de hoogte en volg Cilia
16 Juli 2014 | Indonesië, Batavia
Daar zijn we dan! Indonesie. Jakarta. Donker. Drukte. Stank. Moe. Het land waar het Engels van de gemiddelde inwoner nog slechter is dan dat van ons. Maar met 'which do you have nog meer?' Redden we het best hier. Ook blij verrast door de leuke berichtjes van jullie allemaal!
Met voeten die kenmerken vertonen van olifantenpootjes, het gewicht wellicht overigens ook, in het vliegtuig werden we aan de lopende band gevoerd met allerlei snacks, nootjes, chips en eten. Niet allemaal even lekker ;) maar verder prima vlucht met een kort wandelingetje op Kuala Lumpur airport. Toen we eindelijk in Jakarta waren, konden we ons weer uitvouwen na 16u als een egel op een zogenaamde comfortplek te hebben doorgebracht. Gelukkig hoefden we daarna alleen nog maar met 20kg bagage op ons lijf te sjouwen met ogen in alle lichaamsdelen...
Wat we op dat moment nog niet wisten is dat het meest spannende nog moest komen. Dit stel ik nog even uit... eenmaal op the airport maar gelijk 250000000 ruphia gepint, heb me nog nooit zo rijk en tegelijkertijd nog rijk doelwit gevoeld. Echter werd onzw goedheid en het volste vertrouwen in de mensheid al gelijk op de proef gesteld. Er was een heel vriendelijke man op het vliegveld die onze bagage van de band pakte en ons helemaal begeleidde naar de douane, oja! En zn vriend was ook taxichauffeur en die hadden we ook vast nodig! Uuuh naar verwarring en twijfels hebben we hem afgeschud met de negeertechniek om vervolgens buiten door tientallen chauffeurs bestormd te worden met: taxiiiii! We zijn goed geinformeerd er wisten dat we op zoek moesten naar betrouwbare bluebirdtaxi's, echter waren deze nergens te vinden, tot er spontaan iemand naar ons toe kwam met: bluebirdtaxi? Toen wisten we nog niet dat dit gelijk het eerste moment zou worden waarop we geflest zouden worden. Goed van vertrouwen wij met onze domme koppen toch instappen ondanks dat we geen blauwe auto met een wit vogeltje zagen. Zo'n drie kwartier hebben we peentjes gezweet in de chaos dat Jakarta heet. Maar gelukkig zagen we om een gegeven moment toch links een mooi kunstig pand de grond uitrijzen met grote paarse letters: ARTOTEL! Joepie! Toch levend aangekomen én zelfs nog voor middennacht ;) laten we ons verder niet uitlaten over het rijgedrag van de chauffeur. Gelukkig hebben we zijn kaartje voor mochten we nog een keer zon ultieme walibi ervaring willen! Ook al wat mooie plaatjes geschoten (ook met lensdop ervoor, wát een beginnersfout!) Zojuist al de eerste rijstkorrels ( én pepertjesmet een uiterlijk van een sperzieboon) naar binnen gewerkt! Het hotel is super en de mensen zijn heel lief, warm en gastvrij! We gaan nuu ons plan voor morgen uitstippelen en dan lekker naar bed met 2 melatodinetabletjes in onze mik! Nu jullie dat weten, kunnen jullie ook vast lekker slapen! Weltrusten! Liefs uit Jakarta
Met voeten die kenmerken vertonen van olifantenpootjes, het gewicht wellicht overigens ook, in het vliegtuig werden we aan de lopende band gevoerd met allerlei snacks, nootjes, chips en eten. Niet allemaal even lekker ;) maar verder prima vlucht met een kort wandelingetje op Kuala Lumpur airport. Toen we eindelijk in Jakarta waren, konden we ons weer uitvouwen na 16u als een egel op een zogenaamde comfortplek te hebben doorgebracht. Gelukkig hoefden we daarna alleen nog maar met 20kg bagage op ons lijf te sjouwen met ogen in alle lichaamsdelen...
Wat we op dat moment nog niet wisten is dat het meest spannende nog moest komen. Dit stel ik nog even uit... eenmaal op the airport maar gelijk 250000000 ruphia gepint, heb me nog nooit zo rijk en tegelijkertijd nog rijk doelwit gevoeld. Echter werd onzw goedheid en het volste vertrouwen in de mensheid al gelijk op de proef gesteld. Er was een heel vriendelijke man op het vliegveld die onze bagage van de band pakte en ons helemaal begeleidde naar de douane, oja! En zn vriend was ook taxichauffeur en die hadden we ook vast nodig! Uuuh naar verwarring en twijfels hebben we hem afgeschud met de negeertechniek om vervolgens buiten door tientallen chauffeurs bestormd te worden met: taxiiiii! We zijn goed geinformeerd er wisten dat we op zoek moesten naar betrouwbare bluebirdtaxi's, echter waren deze nergens te vinden, tot er spontaan iemand naar ons toe kwam met: bluebirdtaxi? Toen wisten we nog niet dat dit gelijk het eerste moment zou worden waarop we geflest zouden worden. Goed van vertrouwen wij met onze domme koppen toch instappen ondanks dat we geen blauwe auto met een wit vogeltje zagen. Zo'n drie kwartier hebben we peentjes gezweet in de chaos dat Jakarta heet. Maar gelukkig zagen we om een gegeven moment toch links een mooi kunstig pand de grond uitrijzen met grote paarse letters: ARTOTEL! Joepie! Toch levend aangekomen én zelfs nog voor middennacht ;) laten we ons verder niet uitlaten over het rijgedrag van de chauffeur. Gelukkig hebben we zijn kaartje voor mochten we nog een keer zon ultieme walibi ervaring willen! Ook al wat mooie plaatjes geschoten (ook met lensdop ervoor, wát een beginnersfout!) Zojuist al de eerste rijstkorrels ( én pepertjesmet een uiterlijk van een sperzieboon) naar binnen gewerkt! Het hotel is super en de mensen zijn heel lief, warm en gastvrij! We gaan nuu ons plan voor morgen uitstippelen en dan lekker naar bed met 2 melatodinetabletjes in onze mik! Nu jullie dat weten, kunnen jullie ook vast lekker slapen! Weltrusten! Liefs uit Jakarta
-
16 Juli 2014 - 17:23
Connie:
Fijn dat jullie veilig zijn aangekomen! Liefs, xx -
16 Juli 2014 - 17:29
Nico:
Haha, gelijk even een realitycheck gehad zie ik :D
Rust lekker uit, en geniet van het nachtleven in Jakarta! -
16 Juli 2014 - 17:59
Bianca V A:
Cilia, wat een geweldig reisverslag!!! Je vertelt erg levendig en ik zie het helemaal voor me!!! Kan me nu al verheugen op alle andere verhalen!!!
Voor nu welterusten en morgen fit weer op!!
-
16 Juli 2014 - 21:46
Mama:
Hallo Cilia en Mirjam, Gelukkig niet gelijk laten verleiden door de eerste beste taxi na zo'n vermoeide rit. Lekker genieten daar met z'n tweeën.
Liefs papa en mama.
-
17 Juli 2014 - 12:50
Willemijn:
Ha Cilia, zo herkenbaar wat je schrijft... ;-) Café Batavia zit tegenover het oude stadhuis van Jakarta. Maar jullie zijn inmiddels vast ook weer verder getrokken. Na een lange busrit zijn we aangekomen in Bandung, waar de kids meteen het zwembad in zijn gedoken en wij met een meloensappie zitten bij te komen van de reis. Nog een tip: Bogortuin. Have fun!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
