Kom je uit Amsterdam of Rotterdam?

Afgelopen maandag ben ik begonnen met mijn stage op de Santodorpschool. Dit is een erg arme school op een half uur rijden van ons appartement. We gaan elke dag met de taxi naar school.

We hebben een vaste chauffeur, hij rijdt erg roekeloos, soms lijkt het net alsof je in een achtbaan zit, maar dan zonder loopping. Elke morgen om 7 uur hoor je de claxon en na die rit van een half uur ben je ook meteen klaarwakker. Gedurende de hele rit worden we vergezeld door een hard staaltje hiphop muziek. De hele achterbak is dan ook bezet met enorme boxen, die zie je in veel taxi’s. We worden midden voor de school afgezet tussen alle leerlingen. Dus die zullen ook wel denken als ze ons uit zo’n auto met zo’n harde bas zien stappen.

De Santodorp is een hele groot school met zo’n 750 leerlingen. Van elke klas zijn er 3. Er werken 29 leerkrachten op de school, maar het verzuim is enorm. Het komt dus vaak voor dat een leerkracht drie klassen tegelijk moet draaien niet te doen als je bedenkt dat er gemiddeld in een klas zo’n 35 tot 40 leerlingen zitten. Ze waren dan ook erg blij met onze komst. We werden door alle leerkrachten hartelijk ontvangen in het team, erg leuk! Veel vroegen er: Kom je uit Amsterdam of Rotterdam? Zo zien zij Nederland, ze hebben er geen benul van dat er nog meer plaatste zijn, heb de plaats Winterswijk dan ook maar niet laten vallen. (om maar helemaal niet te spreken van de buurtschap Ratum)

Na het voorstelrondje ging in naar mijn eigen klas. Een kleuterklas waar ik de aankomende 7 weken mijn stage zal gaan doen. Ik sta in klas B1 bij juf Bindiya. Ze is een lieve, qua uiterlijk typische Surinaamse vrouw. Ze vroeg meteen of ik ook kinderen heb en ze schatte me 45. (45!!) Heb me ’s avonds toch nog maar even goed in de spiegel bekeken om te kijken of ik ergens grijze haren of rimpels zag.

De eerste dag heb ik vooral erg veel gekeken en opgeschreven. De hele school begint ’s ochtends met een vlaggenparade. Elke klas staat netjes in rijen buiten het lokaal. In het midden van de zandvlakte staat een vlaggenmast. Hier staat telkens een andere klas omheen. Zij zingen een lied in het Sranan tongo (taal) en hijsen de Surinaamse vlag omhoog. Alle leerlingen staan rechtop met hun handen op hun rug tijdens dit dagelijkse ritueel. Daarna gaan alle leerlingen naar hun klas. De kleuters zingen staand nog een keer het Surinaamse volkslied in het Sranantongo en vervolgens nog een keer in het Nederlands. De Nederlandse versie kennen ze niet zo goed. Daarna zingen ze nog wat liedjes. De juf zit op de stoel en zegt de eerste regel van een liedje op, dan zingen de leerlingen het hele liedje. Tijdens het zingen zitten ze stil en recht op hun stoel. Ze mogen geen bewegingen maken en niet in hun handen klappen. Erg raar… Het valt me sowieso op dat de leerlingen niks mogen en alles moet. Alles gaat in de gebiedende wijs. Doe dit, doe dat, ga zitten, ga overliggen, hou je mond etc etc. De hele dag door, vind het niet om aan te horen! En het gaat ook nog op een schreeuwende toon, heel naar. De leerkracht geeft de leerlingen geen complimentjes en lacht nooit naar ze.

Ook aan werk doen ze hier heel erg weinig valt me op. De kleuters gaan van 8 uur tot 12 uur naar school. Van deze vier uur zijn ze al met al denk ik 1,5 uur tot 2 uur echt met iets bezig. De rest van de tijd zitten ze te wachten. Veel dingen worden klassikaal gedaan alleen de werkles is in groepen. In de klas zijn 5 tafels. Hele oude, de splinters hangen er aan de zijkant aan. Aan een tafel zitten zo’n 8 kinderen. Op elke tafel is een kleurplaat van een dier geplakt als groepsnaam. Tijdens de werkles krijgt elke groepje een andere opdracht. En wat voor opdrachten, sommige zie ik echt het nut niet van in. En het is totaal niet op elkaar afgestemd qua werktijd. De ene groep krijgt een opdracht van 10 minuten en de andere groep is wel een half uur met een opdracht bezig. Als een leerling klaar is moet hij zijn werk inleveren bij de juf. Zij zet er de datum op en ze moeten het meteen in hun tas doen. Ik vroeg aan haar of ze nooit werk van de leerlingen op hangt. Dit doet ze bijna nooit, af en toe kiest ze de 2 mooiste dingen uit en die hangt ze een dag op.
Als een leerling dan klaar is met zijn werk moet het op zijn plaats gaan zitten en gaan ‘overliggen’ ze moeten hun armen gevouwen op tafel leggen en hun hoofd erop gaan leggen, om uit te rusten. Ze moeten wachten tot iedereen klaar is, dit duurt soms wel drie kwartier. Sommige leerlingen vallen echt in slaap andere leerlingen gaan natuurlijk dwars liggen, vind ik ook niet heel gek als je continu zo lang moet wachten.
Vaak loopt dit dan uit op straf. Mijn mentor slaat de leerlingen regelmatig en heel erg hard. Vreselijk om te zien echt. De leerlingen moeten dan al helemaal niet gaan huilen, dan wordt het nog erger. Kinderen die huilen worden uitgemaakt voor baby, waardoor de rest van de klas gaat lachen. Heel vernederend. Ook vechten en slaan de leerlingen onderling heel veel. Maarja wat wil je als je zo ’n voorbeeld hebt. Als er een kind bij de juf komt en hij zegt: Juf, … heeft mij geslagen, zegt ze ga naar hem toe en sla hem terug, zo hard als je kan, meer meer meer schreeuwt ze dan. Dit zie je echt een paar keer per dag, heel sneu.

Ze slaat ook voortdurend met houten blokken op tafel om stilte te krijgen, terwijl als je in je handen klapt de leerlingen ook gewoon luisteren. Mijn mentor zei letterlijk: je moet de kinderen bang maken anders luisteren ze niet.
Complimentjes krijgen de leerlingen niet en de juf lacht nooit naar ze.

De kinderen vinden het dan ook erg fijn als je ze een schouderklopje geeft of een aai over hun bol geeft. Als je alleen al naar ze lacht fleuren ze al op. De kinderen zijn heel aanhankelijk en komen veel naar je toe. Dinsdag hadden ze heel goed gewerkt daarom had ik ze allemaal een sticker op hun hand gegeven. Dit vonden ze helemaal geweldig. Kinderen in Nederland zijn blij als ze een sticker krijgen, maar hier vinden ze het fantastisch, allemaal stralende oogjes. Geweldig om te zien!

Vandaag was mijn mentor er niet, er kwam een invalster. Tot de pauze was er werk voor de leerlingen. Maar voor daarna niet meer. De leerlingen kregen toen allemaal een leeg ijsbakje met een tijdschrift. Ze moesten van 10 uur tot 12 uur propjes maken een heel bakje vol. Ik vond het echt belachelijk. De invalster beweerde ook nog dat ze dit leuk vinden, nou echt niet hoor. Wat een stomme tijdsopvulling. Dat zou ik de kinderen nooit laten doen.

De kleuters spelen ook nooit buiten. Ze krijgen wel een half uur om te eten en te drinken. Dit bestaat voornamelijk uit spaghetti, chips, ijsjes en frisdrank. Dit kunnen de leerlingen allemaal op school kopen. Enkele leerlingen eten een broodje. Af en toe zijn er een paar minuten over dan gaan de leerlingen eventjes naar buiten.

Ik heb al wel een aantal dingen gezien in de klas die ik sowieso wil veranderen in deze 7 weken. De muren zijn erg kaal, dus ik wil zeker werk van de kinderen op gaan hangen maar ook dingen als een getallenlijn of letters. Ben benieuwd hoe de leerlingen hierop zullen reageren..

Liefs uit het warme en zonnige Suriname


ps foto's van mijn klas staan in het fotoalbum